تب سکه، شوک مسکن

تقریباً پس از یک دوره 4ساله، دوباره نشانه های بیداری اژدهای خفته آشکار شد. بازار کمی رونق گرفت و دولت حمایت از انبوه سازان را در دستور کار قرار داد.

در این شرایط بود که نقدینگی پس از خروج از بخش مسکن و ورود به بورس کم کم راهی بازار طلا و سکه شد و بحرانی را ایجاد کرد که همه را بهت زده نمود و آن تب «سکه» بود.

این تب همه را فرا گرفته بود . ورود نقدینگی چنان طوفانی برپا کرد که نمونه آن را کمتر در تاریخ بازار طلا و سکه می توان سراغ گرفت.

مدتی بعد بازار طلا از سکه افتاد و چون دیگر مانند گذشته بازار خودرو و تلفن همراه شیرین نبود، سرمایه ها، سرگردان باقی ماند و درست در همین مقطع بود که با اعلام برنامه های وزارت مسکن برای خانه دار شدن مردم، صاحبان نقدینگی هوشیار شدند که احتمالاً دوره خواب مسکن تمام شده است.

مصاحبه های متعدد مسؤولان جو روانی را به راه انداخت و جامعه در انتظار خبرهای خوش در حوزه مسکن بود و در این میان شایعات زیادی بر سر زبانها افتاد.

سرانجام مسؤولان از پرداخت وام 10میلیون تومانی به واجدین شرایط و نیز تسهیلات 5/3 میلیون تومانی به مستأجران خبر دادند.این موضوع به سرعت نقل محافل شد و رسانه ها هر روز تحلیل و اخبار متفاوتی از جزئیات این تسهیلات اعلام می کردند و مدتی بعد با آغاز مرحله ثبت نام «تب» مسکن دوباره داغ شد.

براساس برنامه ای که وزیر اعلام کرده بود، قرار بود وامهای 10میلیون تومانی به 30هزار نفر پرداخت شود، اما شاهد بودیم که برای آن 2میلیون متقاضی پیدا شد.

در طرح دولت پیش بینی شده بود که این وام تا پایان سال 88 به 150هزار نفر دیگر نیز پرداخت شود، اما اولین حرکت نشان داد که مسؤولان دست اندرکار با چه حجم انبوهی از تقاضای بی پاسخ در بخش مسکن مواجه هستند.

به هرحال زنجیره داستان مسکن با گرانی برخی از مصالح ساختمانی، آهن آلات و دستمزدها تکمیل شد و فرجام آن به همراه سوداگری دلالان وضعیتی را به وجود آورد که از آن به عنوان «بحران دوم مسکن» می توان یاد کرد.

همزمان با این موضوع خیلی از صاحبخانه ها که چشم طمع به وامها دوخته بودند، اجاره خانه ها را در شهرهای بزرگ افزایش دادند که این امر داد مستاجران را در آورد و همه این اتفاقات درحالی روی داد که چندماه بعد معلوم شد این وامها به تعداد محدودی از متقاضیان پرداخت شده است.

مسؤولان در ادامه با توجه به انتقادات مطرح شده در مورد شیوه پرداخت وامهای 10میلیون تومانی به فکر اصلاح مقررات افتادند، اما باز هم این وام نه تنها مشکلی را حل نکرد، بلکه یک گره به گرههای قبلی افزود.

البته این نکته را نباید فراموش کرد که بسیاری از تحلیلگران معتقدند که وامهای مسکن خاصیتی جز افزایش قیمتها در این بخش ندارد، زیرا ساختار اقتصاد بیمار است و با افزایش وامها به هر میزان و به بهانه وجود این وامها سوء استفاده کنندگان قیمتها را با توسل به ابزارهای مختلف افزایش می دهند. هرچند که خیلی از همین وام ها وسیله ای برای سوداگری شده و سر از بنگاههای املاک در می آورند.
   
نویسنده:  امیر روحپرور