1- یکی از مهمترین خصوصیات بسیاری از مغازه داران ایرانی این است که اصولا به همه کاری وارد هستند جز فروش. چند روز پیش با یکی از دوستان به یک کتاب فروشی رفتیم تا چند تا روان نویس بخریم، فروشنده جوان و تر تمیز بود و کار خاصی هم نکرد اما وقتی از مغازه بیرون آمدیم گفتیم:"طرف تنها کاری که بلد نبود کتابفروشی بود". از مغازه که بیرون آمدیم شروع کردیم به تماشای ویترین مغازه و در همین حین فروشنده جوان از مغازه بیرون آمد و در مغازه را قفل کرد و رفت. ما هم چند لحظه بعد از ویترین دل کندیم و راه افتادیم طرف آب میوه فروشی که دو سه مغازه آن طرف تر بود. وارد مغازه که شدیم، دیدیم کتابفروش جوان پشت دخل آبمیوه فروشی ایستاده(آب میوه فروشی و کتاب فروشی مال یک نفر است). بعدا که با خودم رفتار فروشنده را در کتاب فروشی مرور کردم متوجه شدم که تمام تلاش فروشندگی اش در حد تلاش یک فروشنده آب میوه بود: یک نفر وارد مغازه شود، بگوید یکی از این دو تا از اون، چقدر شد؟ بفرمایید. وسلام...
2- امروز عصر رفتم سر کوچه مان روزنامه بخرم، سر راه هم داشتم ویترین مغازه ها را می دیدم. وارد فروشگاه "جوردانو" شدم، از یکی از تی شرت ها را که در قفسه بود خوشم آمد، برداشتمش تا بازش کنم و ببینمش، دیدم یک نفر از ته مغازه داد می زنه "بازش نکنید،دوباره باید تا بزنمش، اگه می خواین ببینینش برین تو ویترین ببینینش"...
از روزنامه فروشی که بر می گشتم، از جلوی فروشگاه "هنگ تن" رد شدم، رفتم تو تی شرت ها و پیراهن هایش را نگاه کردم، یکی از فروشندگان جوانش جلو آمد و خوش آمد گفت و خواست راهنمایی کند. تشکر کردم و گفتم فعلا دارم تماشا می کنم. کمی دورتر ایستاد و من پیراهن های مختلف را نگاه می کردم، یکی از تی شرت ها را که در قفسه و تا شده بود، برداشتم تا ببینمش، فروشنده نزدیک شد و مشابه تی شرتی که دستم بود را برداشت و باز کرد و نشان داد و بعد با ادب گفت: "دوست دارین همین رو پرو کنین،رنگش رو دوست دارین؟ 8 تا رنگ دیگه هم داره." گفتم نه این یکی قفسه رو هم ببینم بعد تصمیم گیری می کنم.
قفسه بعدی را هم دیدم و چیزی توجهم را جلب نکرد، فروشنده هم متوجه این موضوع شد. سریع رفت از یکی از قفسه ها چند تی شرت که شبیه به آن تی شرتی که اول برداشته بودم تماشا کنم برداشت و آورد و شروع کرد به باز کردن و نمایش دادنشان و در همین حین تی شرت اولی را هم آورد و گفت"این جوری راحت تر می تونید مقایسه کنید"... خلاصه اینکه انتخاب کردم و خریدم.
همه این ماجرا 3 دقیقه هم طول نکشید و فروشنده ماهر توانست در حداقل زمان، یک مشتری بالقوه را به مشتری بالفعل تبدیل کند و مهمتر از همه اینکه زمان تصمیم گیری برای خرید را به حداقل رساند، مشتری راضی بود و به هنگام خرید قانع شده بود که بهترین گزینه را انتخاب کرده.
3- راستی چند درصد از فروشنده هایی که با آنها سر و کار دارید بلدند بفروشند؟
منبع: وبلاگ نوشته هایی در مورد تبلیغات
خطر حمله به ایران | |||
توطئه مشترک منوچهرقربانی فر- مایکل لدینتدارک ایجاد بهانه برای حمله امریکا به ایران
درانتظار یک رویداد مشکوک برای آغاز حمله به ایران و سوریه تا قبل از نوامبر
گفته می شود: مایکل لدین با منوچهرقربانی فر دلال اسلحه در دوران جنگ ایران و عراق و طراح سفر مک فارلن به تهران در جریان همین جنگ (ایران کنترا) ملاقاتی خصوصی داشته است. دراین ملاقات پیرامون طرحی صحبت شده که بموجب آن سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی که نیروهای امریکائی در جریان جنگ صحرا جمع کرده اند در مرز ایران با عراق به کار گرفته خواهد شد و سپس همین مسئله دستاویزی خواهد شد برای توجیه حمله نظامی ارتش امریکا از خاک عراق به ایران. بوش درکاخ سفید ، ضمن ملاقات با چند مخالف عملیاتی رژیم تهران، حمایت خود را از آنها اعلام داشته است و این درحالی است که دولت امریکا حفاظت امنیتی فرزند شاه سابق ایران را بالا برده و حفاظت از وی را در صورت حمله به ایران و برای تثبیت یک دولت مورد حمایت امریکا در ایران به سازمان اطلاعات مرکزی امریکا واگذار کرده است. از سوی دیگر و از قول منابع خبری در واشنگتن گفته می شود طرح حمله به سوریه و ایران قرار است در پی یک رویداد مشکوک و غافلگیر کننده، تا قبل از انتخابات ماه نوامبر آغاز شود. طراحان حمله به ایران و سوریه معتقدند، درگرماگرم یک جنگ (مانند حمله کنونی به لبنان و فلسطین) بسیج افکار عمومی امریکا برای چنین حمله ای مساعد تر خواهد بود. |
بیزبلاگر: مطلب حاضر جهت پیگیری خوانندگان وبلاگ در مورد این موضوع و استفاده از آن بعنوان یک الارم قابل توجه آورده شده است.
مدتهاست استادیومهای فوتبال تو ایران تبدیل شده به مرکز اظهار ارادت نسبت به زن فلان بازیکن، بیان لطف به عمه فلان مربی، درخواست دسترسی به عضوی در وسط پای ننه فلان دروازه بان و یا درود فرستادن بی پایان به آباء و اجداد داوران و تقدیم سماور به عضوی از بدن آنها. حالا مثلاً لای پای ننه دروازه بان چه ربطی به گل خوردن و نخوردنش داره بگذریم ولی انصافاً بعضی از این ابراز علاقه ها اونقدر قشنگه و چفت و بستش جوره که آدم هوس می کنه یه دو سه دهن باهاشون بخونه و بره قاطی تماشاگرنماها.
تو یه صحنه از فیلم آفساید ساخته جعفر پناهی یه آقایی تو مینی بوس وقتی دلیلای رفتنش به استادیوم رو ردیف می کنه سر آخر می گه "آقا از همه مهمتر، اونجا می تونیبا خیال راحت فحش بدی، فحش به زمین و زمان، هیچکسم نیست جلوتو بگیره"(نقل به مضمون)
نه فکر کنین این دیالوگ یه شوخی خنده داره، بلکه با کمال تاسف و شایدم در کمال تاسف نظر واقعی بالای نود درصد مردهای ایرانه که دوست دارند وقتشون رو در محافل مجردی بگذرونند تا با خیال راحت هرچی دلشون می خواد نثار عمه و خاله همدیگه کنند. تو سالهای اخیر تعداد این محافل مجردی به علت مبارزات پیگیر دختر خانومهای عزیز که به همه جا نفوذ کردن کاملاً محدود شده تا جایی که تنها مکان مجردی باقی مونده برای بخش متوسط جامعه که پول اجاره خونه دوم ندارند همین استادیومهای فوتباله. ساده نباشین که فکر کنین ورود دخترها به استادیوم وابسته به دستور فلان آقا و یا فلان آخوند قمیه. جامعه مردسالار ایران به این راحتی این سنگر رو از دست نمیده. چون مردهای ایرانی برخلاف میل باطنی ولی به طور سنتی وقتی با خانواده هستند و یا در محفلشان یک زن حضور دارد از الفاظ رکیک و حتی معمولی استفاده نمی کنند و دخترای عزیز با ورود به استادیوم جلوی فحش دادن اونا رو می گیرن.
خانومهای گرامی اگه می خواین وارد استادیومها بشین یک راه بیشتر وجود نداره، شما باید به اندازه مردهای ایرانی فحش یاد بگیرید و استفاده کنید تا تابوی این مساله تو جامعه از بین بره. اصلاً با کسی شوخی ندارم، تا مردهای ایرانی مطمئن نشن که حتی با حضور شما هم قادر به فحاشی هستند شما وارد استادیوم های فوتبال در ایران نخواهید شد، مطمئن باشید.
| |||||
پس از آنکه اختلاف دو شرکت نفتی ایرانی با یک شرکت نفتی رومانیایی به دخالت پلیس و مراجع قضائی و دیپلماتیک انجامید، رئیسان جمهور دو کشور گفتگویی تلفنی با یکدیگر انجام دادند.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی، این گفتگوی تلفنی به ابتکار رئیس جمهور رومانی انجام شده و طی آن، محمود احمدی نژاد و ترایان باسسکو، بروز "برخی اختلافهای جزئی" میان شرکتهای تجاری را امری طبیعی دانسته و گفته اند که این اختلافات "هیچ خللی به روابط خوب دو کشور وارد نخواهد کرد". این گفتگوی تلفنی یک روز پس از آن انجام گرفت که شرکت رومانیایی سرویچی پترولیره که در آبهای خلیج فارس به حفاری چاههای نفت و گاز اشتغال دارد، اعلام کرد که نظامیان ایرانی به دکل نفتی شرکت آتش گشوده اند و سپس مأموران پلیس ایران دکل را توقیف کرده، 27 خدمه آن را که بیست نفرشان رومانیایی و هفت نفرشان هندی بوده اند چندین ساعت در بازداشت نگاه داشته اند. ایران حمله نظامی به دکل نفتی رومانیایی را تکذیب کرده و گزارش خبرگزاری رومانیایی روم پرس از گفتگوی تلفنی رئیسان جمهور ایران و رومانی حاکی از تأکید آقای احمدی نژاد بر این است که توقیف دکل رومانیایی، اختلافی تجاری بوده، نه اقدامی خصمانه علیه رومانی. پیش از گفتگوی تلفنی محمود احمدی نژاد و ترایان باسسکو، دولت رومانی به دو تن از دیپلماتهای خود مأموریت داده بود با سفر به ایران، بررسی کنند که آیا نظامیان ایرانی پیش از توقیف دکل به آن شلیک کرده اند یا نه. برخی مقامات دولتی رومانی اعلام کرده بودند حمله به دکل نفتی ای که در مالکیت شرکتی رومانیایی قرار داشته باشد، همچون حمله به خاک رومانی است و اگر چنین حمله ای رخ داده باشد، مسئله ای نیست که بتوان بسادگی از کنار آن گذشت. اما به گزارش خبرگزاری رومانیایی روم پرس، رئیسان جمهور ایران و رومانی در گفتگوی تلفنی خود با توجه به اطلاعات موجود توافق کرده اند که حادثه ای که برای دکل رومانیایی رخ داده، مسئله ای صرفاً تجاری بوده است. گزارش این خبرگزاری بیانگر این است که گفتگوی تلفنی دو رئیس جمهور به منزله پایان یافتن مأموریت دیپلماتیهای رومانیایی در بررسی احتمال حمله نظامی ایران به دکل رومانیایی و فیصله یافتن موضوع است. 'نمایش قدرت در مقابل ناتو' اما دو رئیس جمهور در حالی از حل و فصل اختلاف بر سر دکل نفتی سخن گفته اند که در رسانه های دو کشور مواضع تندتری در این زمینه اتخاذ شده است. یک روز پس از گفتگوی تلفنی دو رئیس جمهور، روزنامه اونیمنتول زیلی که از مهمترین روزنامه های رومانی به شمار می رود، اقدام ایران علیه دکل نفتی رومانیایی را نمایش قدرت ایران علیه کشوری دانسته که متحد سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است. در واکنش به چنین اظهارنطرهایی، سفارت ایران در رومانی طی بیانیه ای از انتشار آنچه اخبار یکسویه و خلاف واقع مبنی بر حمله نیروهای ایران به دکل نفتی رومانیایی خوانده ابراز تأسف کرده است. این در حالی است که در رسانه های ایرانی نیز به نوبه خود مواضع تندی در این زمینه اتخاذ شده و سخنگوی وزارت خارجه ایران، مالک دکل نفتی رومانیایی را راهزن خطاب کرده است. اختلاف تجاری دکل نفتی مورد بحث که به شرکت رومانیایی سرویچی پترولیره متعلق است، اوریزونت (افق) نام دارد و در آبهای جزیره کیش مستقر بوده است. این دکل همراه با یکی دیگر از دکلهای شرکت سرویچی پترولیره به نام فورتونا (اقبال) که در آبهای جزیره هنگام مستقر بوده، در اجاره شرکت ایرانی اورینتال اویل کیش قرار داشته که این شرکت نیز به نوبه خود دکلها را به شرکت توسعه پترو ایران، وابسته به وزارت نفت ایران اجاره داده بوده است. شرکت سرویچی پترولیره به دنبال اختلافات مالی، قرارداد خود را با طرف ایرانی به صورت یکجانبه فسخ کرده، بامداد دوشنبه چهاردهم اوت (23 مرداد) یکی از دو دکل نفتی خود را از آبهای ایران خارج می کند. اما هشت روز پس از خارج ساختن دکل اول و هنگامی که این شرکت قصد خارج کردن دکل دوم خود را از آبهای ایران داشت، نیروی انتظامی ایران مانع از این اقدام شد. دکلهای اوریزونت و فورتونا در آغاز به شرکت پتروم، بزرگترین شرکت نفتی رومانی تعلق داشته اند و شرکت نفتی اورینتال اویل کیش، یک سال و نیم پیش این دو سکوی نفتی را به مدت سه سال از شرکت پتروم اجاره کرده بوده است. در این میان شرکت اتریشی او. ام. وی (OMV) که بزرگترین شرکت نفتی در اروپای مرکزی به شمار می رود، پنجاه و یک درصد سهام شرکت رومانیایی پتروم را خریداری می کند و مابقی دارایی شرکت پتروم، از جمله شش دکل نفتی آن به شرکت تازه تأسیس سرویچی پترولیره (خدمات نفتی) واگذار می شود. بدین ترتیب شرکت سرویچی پترولیره با به عهده گرفتن تعهدات شرکت پتروم، طرف قرارداد اجاره دکلهای نفتی اوریزونت و فورتونا به ایران می شود. شرکت سرویچی پترولیره خواهان افزایش اجاره بهای دکلهای نفتی خود می شود و مخالفت طرف ایرانی با افزایش اجاره بها موجب بروز اختلافی میان طرفین می گردد که در نتیجه آن، شرکت رومانیایی قرارداد اجاره را به صورت یکجانبه فسخ و ابتدا اقدام به خارج ساختن دکل فورتونا از آبهای ایران می کند. اما طرف ایرانی دکل را توقیف و از خروج آن جلوگیری می کند. شرکت رومانیایی با طرح دعوی در دادگاهی در جزیره کیش، حکم رفع توقیف دریافت و بامداد دوشنبه چهاردهم اوت (23 مرداد) با استفاده از یک فروند یدک کش اماراتی، بلافاصله اقدام به خارج ساختن دکل فورتونا از آبهای ایران می کند. این در حالی است که به حکم دادگاه، این دکل می بایست تا حل اختلاف دو شرکت، در آبهای ایران باقی می مانده است. خروج دکل فورتونا اعتراض شدید شرکتهای اورینتال اویل و پتروایران را به همراه داشته و سرانجام هنگامی که شرکت رومانیایی قصد داشته است دیگر دکل خود را از آبهای ایران خارج کند، کار به دخالت پلیس انجامیده است. |
| |||||||
انوشه انصاری، سرمایه دار آمریکایی ایرانی تبار، بزودی اولین زن توریست فضانورد دنیا خواهد بود که به فضا سفر می کند. این سفر فضایی 14 سپتامیر(23 شهریور) آغاز می شود.
طبق گزارش آژانس فدرال فضایی روسیه، انوشه 39 ساله، تا 3 هفته دیگر با سفینه سایوز ازسکوی فضائی بایکونور در قزاقستان همراه با دو فضانورد روسی و آمریکایی برای سفری 10 روزه به فضا می رود. سفینه سایوز در ایستگاه بین المللی فضایی در 350 کیلومتری زمین مستقر خواهد شد. خانم انصاری جایگزین دایسوکه انوموتو بازرگان ژاپنی شده است که در آزمایش های پزشکی آژانس فضایی روسیه برای پرواز به فضا ناکام ماند. آقای انوموتو برای سفر توریستی خود به فضا مبلغ 20 میلیون دلار پرداخته بود. انوشه انصاری با این سفر، به چهارمین توریست فضایی دنیا تبدیل می شود. پیش از این، دو آمریکایی و یک تبعه آفریقای جنوبی موفق به انجام این سفر شده بودند. نخستین توریست فضایی جهان یک سرمایهدار اهل کالیفرنیا به نام "دنیس تیتو" بود که در سال ۲۰۰۱به ایستگاه فضایی سفر کرد. وی پس از بازگشت در توصیف سفر خود گفت: "من به بهشت سفر کرده بودم."
خانم انصاری در مورد سفر خود می گوید: "برایم جالب خواهد بود که از زمین خارج شوم و ببینم که جهان ما واقعا چه شکلی است." انوشه انصاری که در تهران متولد شده است، در 17 سالگی به آمریکا رفت و در رشته مهندسی برق از دانشگاه فارغ التحصیل شد. وی یکی از بنیانگذاران شرکت تله کوم تکنولوژی است که بعدها آن را فروخت. مجله آمریکایی فوربس، 4 سال پیش او را به عنوان یکی از موفق ترین چهره های تجاری زیر 40 سال آمریکا معرفی کرده بود. خانم انصاری طی ماههای اخیر، در مرکز فضایی هیوستون آمریکا و مرکز فضایی گاگارین روسیه مشغول دریافت آموزش های لازم برای سفر فضایی خود بوده است. اولین زن فضانورد توریست دنیا قرار است پس از ده روز با دو فضانورد روسی و آمریکایی که شش ماه است در ایستگاه فضایی بین المللی مستقر هستند به زمین بازگردد. خانم انصاری دو سال پیش جایزه "انصاری اکس-پرایز" (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای انجام سفر به فضا بود. |