| |||||
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفته است که کشورش در نظر دارد از تحریم اقتصادی علیه ایران به دلیل برنامه های هسته ای این کشور حمایت کند اما از اعمال زور علیه ایران حمایت نخواهد کرد.
آقای لاوروف این اظهارات را در جریان دیداری از آفریقای جنوبی و در واکنش به ادامه غنی سازی اورانیوم از سوی ایران به رغم سر رسیدن ضرب الاجل سازمان ملل متحد بیان کرده است. بنابر ضرب الاجل سازمان ملل، ایران باید تا پایان ماه اوت سال جاری میلادی برنامه غنی سازی اورانیوم خود را متوقف می کرد. در همین حال، دولت ایران می گوید که ملاقات علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، با خاویر سولانا، مسئول سیاست گذاری خارجی اتحادیه اروپا، تا چند روز دیگر به تاخیر افتاده است. گفته شده بود که این ملاقات روز چهارشنبه (6 سپتامبر) برگزار خواهد شد هر چند که منوچهر متکی، وزیر خارجه ایران، روز چهارشنبه گفته است که دو طرف در حال بررسی زمان و مکان این دیدار هستند. گزارشگران می گویند که این ملاقات آخرین تلاش برای یافتن راهی برای اجتناب از تحریم سازمان ملل علیه ایران تلقی شده است. به گفته مقامات اروپایی دیدار قبلی خاویر سولانا و علی لاریجانی که در ارتباط با بسته پیشنهادی غرب در ماه ژوئیه در بروکسل، مقر اتحادیه اروپا انجام گرفت، موفقیت آمیز نبوده است. در تحولی دیگر، پنج عضو دائم شورای امنیت - آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و بریتانیا - به اضافه آلمان، موسوم به گروه 1+5، قرار است روز پنجشنبه (7 سپتامبر) برای بررسی بحران هسته ای ایران در برلین جلسه ای را برگزار کنند. این کشورها پیشتر مجموعه پیشنهادهایی را به ایران ارائه کردند و از این کشور خواستند تا غنی سازی اروانیوم را در ازای این بسته پیشنهادی متوقف کند، اما مقام های ایرانی تاکید می کنند که از غنی سازی اورانیوم صرفنظر نخواهند کرد. اتحادیه اروپا، همگام با آمریکا و دیگر متحدانش، از اینکه ایران با دستیابی به فناوری غنی سازی اورانیوم امکان ساخت سلاح هسته ای بیابد نگران است، هرچند ایران بارها تأکید کرده که تنها هدفش از غنی سازی اورانیوم، استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی و تأمین سوخت نیروگاههای هسته ای است. شورای امنیت سازمان ملل اختیار اعمال تحریم بر کشورهای عضو را دارد و مقام های غربی به ایران هشدار داده بودند که در صورت رد مجموعه پیشنهادات، ممکن است این کشور در گام بعدی با اقدامات تنبیهی روبرو شود. اما موضوع تحریم ها، تاکنون باعث بروز اختلاف در میان اعضای شورای امنیت بوده است. |
مسعود بارزانی: در صورتی که پارلمان کردستان به تشکیل کشوری مستقل رای دهد استقلال خود را اعلام می کنیم
[ ۱۳۸۵ دوشنبه ۱۳ شهریور ]
مسعود بارزانی رئیس حکومت منطقه ای کردستان عراق در جلسه روز یکشنبه پارلمان منطقه ای کردها در اربیل گفت پرچم کنونی عراق که «الله اکبر» آن با دستخط صدام حسین نوشته شده یادآور انفال و کشتار نژادی کردهاست. به همین دلیل در منطقه کردستان برافراشته نخواهد شد و طبق ماده 12 قانون اساسی دولت باید پرچم تازه ای را که بیانگر عراق فدرال و ملیت های تشکیل دهنده آن باشد آماده کند. وی گفت دوره فرهنگ تهدید بسر رسیده و از این پس تهدید را از سوی کسی نمی پذیریم و در صورتی که پارلمان کردستان و کردها به تشکیل کشوری مستقل رای دهند استقلال خود را اعلام می کنیم. اما اینک کردها پایبند به عراق فدرال اند و بخش عمده آنرا تشکیل می دهند. وی سران عرب عراقی را دولتمردانی نامید که توان اداره مناطق خود را ندارند و می خواهند شمال کشور را نا امن ببینند. ترکیه نسبت به موضع مسعود بارزانی ابراز نگرانی کرد. هراس ترکیه از تجزیه عراق و استقلال کردها با توجه به حضور کردهای ترکیه در جنوب این کشور است. ملی گرایان ترک خواهان تلاش بیشتر دولت ترکیه برای مخالفت با تشکیل یک کشور مستقل کرد اند.
طرح حمله به تأسیسات هسته ای ایران، به عنوان یکی از امیدهای نامعقول دولت امریکا در تضعیف حکومت ایران، هنوز در کشوهای دفاتر پنتاگون قرار دارد.
آیا در پایان این ماه شاهد مداخلات نظامی جدیدی از سوی امریکا در خاورمیانه خواهیم بود؟ اکنون وقت آن رسیده که اعضای دائم شورای امنیت و آلمان تصمیم بگیرند که آیا اعمال تحریم و تنبیه در دستور کارشان قرار دارد؟ و اگر قرار دارد، ماهیت این تحریم ها چگونه خواهد بود؟
اهداف نظامی در نقشه های پنتاگون مشخص و طرح های بمباران تنظیم شده اند. تأسیسات هسته ای ایران آنقدر در سطح این کشور پراکنده هستند که بعید به نظر می رسد مداخلات نظامی به نابودی تمامی آنها و دست یافتن به یک موفقیت کامل منجر شود. ازنظر اقتصادی، نابودی زیرساخت های ایران و مقابله به مثل دولت تهران می تواند منجر به توقف تولید نفت ازسوی دومین تولیدکننده اوپک و پنجمین تولیدکننده گاز طبیعی در جهان شود. چه کسی حاضر است برای هر بشکه نفت 100 دلار پرداخت کند و از این مسأله خشنود باشد؟ توقف صادرات ایران و بسته شدن تنگه هرمز یک بحران اقتصادی جهانی را رقم خواهد زد.
ازنظر سیاسی، هرگونه تهاجمی به خاک ایران موجب خواهد شد که 70 میلیون نفر با احمدی نژاد و سیاست اصولگرا و خطرناک او هم راستا شوند و حتی با پروژه امریکا مبنی بر سرنگونی حکومت اسلامی نیز به مخالفت برخیزند. سناریو کاملاً مشخص است: در نظر اسراییل و ایالات متحده، نابودی جنوب لبنان و تضعیف قوای حزب الله می تواند منجر به تقویت دولت لبنان و متحدان امریکا شود. نتایج این سناریو نیز کاملاً مشخص است، ولی هنوز مطمئن نیستیم که این مسأله برای واشنگتن عبرت آموز بوده است یا خیر.
عواقب یک حمله نظامی به واقع فاجعه بار خواهند بود. مقامات عالی رتبه امریکایی یکبار خاطرنشان کردند که احتمال وقوع پیامدهای ناگوار برای امنیت منطقه و برای نیروهای امریکایی در عراق بسیار بالاست.
سخنگوی کاخ سفید این بیانات را رد کرد. وی اظهار داشت: "اینها صرفاً بیانات سیاست گونه ای هستند که قبل از انتخابات ایراد شده بودند."
درعین حال می بینیم که مشاوران رییس جمهور مجدداً به ایراد سخنان تند روی آورده اند. در شماره این هفته مجله ویکلی استاندارد آمده است که ویلیام کریستول، یکی از نومحافظه کاران و نظریه پردازان پروژه "قرن جدید امریکا" [پناک]، از اردوگاه نوکان ها گلایه کرده است. او می گوید که کاخ سفید نسبت به ایران، کره شمالی، ... و تمامی کشورهایی که برای ایالات متحده به مثابه تهدید هستند، بسیار با مدارا رفتار کرده و هیچ قاطعیتی از خود نشان نداده است.
منبع: اومانیته، 22 اوت 2006
مترجم: علی جواهرفروش
/ مصاحبهاى با بارون پاول فون مالتسان | ![]() | |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() | |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
پس از سه سال، رئیس نمایندگی جمهوری فدرال آلمان، بارون پاول فون مالتسان Baron Paul von Maltzahn ، ایران را ترک میکند. جانشین سفیر، هربرت هونزوویتس Herbert Honsowitz، نمایندهی آلمان در سازمان ملل در وین بوده و در سالهای گذشته از نزدیک با پروندهی هستهای ایران سر و کار داشته است. او همچنین دو سال در بحبوحه انقلاب به عنوان رایزن مطبوعاتی سفارت آلمان در تهران خدمت کرده است. دوران سه ساله فعالیت فون مالتسان در ایران مصادف با تغییرات و بحرانهای فراوانی بوده که مسئلهی هستهای و تغییر دولت از مهترین آنهاست. در ماههای گذشته همچنین بارها تظاهرات خشونتآمیزی مقابل نمایندگىهای چند کشور اروپایی از جمله سفارت آلمان در تهران صورت گرفته است. بارون پاول فون مالتسان در آخرین روزهای حضورش در تهران به پرسشهاى صداى آلمان پاسخ داده است. مصاحبهگر: بهزاد کشمیرىپور جناب سفیر، شما سه سال در ایران بودهاید، سه سالی که دوران آرامی برای چنین شغلی نمیتواند محسوب شود. مدت خدمتتان در ایران را چگونه ارزیابی میکنید؟ بارون پاول فون مالتسان: من فکر نمیکنم هیچ یک از کسانی هم که قبل از من در ایران بودهاند دوران سادهای داشتهاند. زیرا ایران سرزمین سادهای نیست. ایران کشوری چندلایه و پیچیده و دشوار است. به همین دلیل برای هیچ کس ممکن نیست که به رغم گستردگی و ابعاد روابط ایران و آلمان [کارشان اینجا ساده باشد] و تنگاتنگی و عمق روابط الزاما به این معنا نیست که روابط شدیدا مثبت بوده، بلکه همچنان که من در آغاز کارم، در وزارت امور خارجه گفتم، در گذشته اوجها و فرودهای بسیاری [در روابط دو کشور ایران و آلمان] وجود داشته است و اظهار امیدواری کردم که در دوران خدمت من بیشتر شاهد نقاط اوج باشیم. اما در این دوران نیز وضع به همان منوال بود. در ماههای گذشته تظاهرات بسیاری مقابل سفارت آلمان صورت گرفت که از لحاظ شدت و تعداد کمسابقه بوده ... بارون پاول فون مالتسان: خب، فکر نمیکنم این را بشود به عنوان معیار در نظر گرفت. اگر ملاک تظاهرات باشد ما در قیاس با دیگران ــ منظورم بهویژه همسایگان بریتانیایی ماست ــ به میزان زیاد و گستردهای در امان ماندیم. تا جایی که به خاطر دارم یک یا دو مورد بود که به معنای واقعی کلمه آشکار و معترضانه اشیایی به سوی سفارتخانه پرتاب شد، و اینها نمیتوانست خسارتهای زیادی به بار بیاورد زیرا چنین قصدی در میان نبود! این حرف به این معناست که شما هیچ نگرانیای از این اتفاقها نداشتید؟ بارون پاول فون مالتسان: ما نگرانی نداشتیم زیرا میدانیم که در سطوح بالا بر اهمیت روابط آلمان و ایران وقوف دارند و مرزهای مشخصی حفظ خواهد شد. از طرف دیگر، تظاهرات علیه سفارت دانمارک به درگیریها بر سر کاریکاتورها[ی پیامبر اسلام] مربوط میشد و در مورد تظاهراتی هم که مکررا مقابل سفارت انگلیس انجام میشود اینطور که من متوجه شدهام اغلب ویژگی عملیاتی جایگزینی علیه سفارتخانه آمریکا را دارند که دیگر وجود ندارد. جانشین شما آقای هونزوویتس از سال ۱۳۵۶ تا ۵۸ به عنوان مسئول امور مطبوعاتی در سفارت آلمان در ایران بوده و در سه سال گذشته هم به عنوان نمایندهی آلمان در سازمان ملل در اتریش خدمت میکرده. آیا انتخاب او برای این سمت در این زمان، معنای خاصی دارد؟ بارون پاول فون مالتسان: فکر میکنم این تصمیم بر اساس میل شخصی او گرفته شد، و اعتقاد دارم انتخاب او به دلیل تجربیات دوگانهاش، از طرفی به عنوان کسی که قبلا در ایران تجربیاتی را کسب کرده و اگر اشتباه نکنم با زبان فارسی هم آشناست، و از طرف دیگر به عنوان کسی که در سه سال گذشته در وین خیلی تنگاتنگ با مسئلهی هستهای ایران سروکار داشته، یک انتخاب طبیعی بوده است. جناب سفیر زیباترین تجربهی شما در ایران چه بوده؟ بارون پاول فون مالتسان: مشکل بشود به این پرسش پاسخ داد، من میتوانم یک سلسله تجربه را برای شما فهرست کنم. اما زیباترین آنها را ذکر کردن برایم دشوار است. این سوالی است که به لحظه مربوط است و در زمانهای مختلف تغییر میکند. آیا تجربههای بدی وجود داشتهاند که در حافظهی شما نقش بسته باشند؟ بارون پاول فون مالتسان: تجربیات بد هم در واقع نداشتهام. حتی وقتی گهگاه در رسانهها به آدم حمله میکنند، آدم به این نتیجه میرسد که اینها را نباید کاملا جدی گرفت. اما یک تجربهی ماندگار وجود دارد. و این تجربهی ماندگار آن است که به دشواری ملت دیگری در جهان را میتوان یافت که اینگونه در فکر تلافی باشد. ما در زبان انگلیسی اصطلاح Tit for tat [مقابله به مثل، تلافی، چشم برابر چشم] را داریم؛ وقتی یک طرف فلان کار را انجام میدهد طرف مقابل هم دقیقا همان کار را میکند. من اطمینان دارم که جانشین من قرار تحویل استوارنامهاش را دقیقا و عینا در همان زمانی کسب خواهد کرد که همکار ایرانیاش در برلین برای آن انتظار باید میکشید. با این حساب من در واقع موعد تقدیم استوارنامهی او را برای آخر هفته انتظار میکشیدم. سفیر ایران در برلین برای تقدیم استوارنامهاش باید دوماه، دو روز کمتر، منتظر میماند و همین زمان هم اینجا سپری شده. ما موعد تقدیم استوارنامه را ۲۰ ماه مه تقاضا کردیم و جواب باید امروز و فردا برسد. این امر درست و مهم است زیرا آقای هونزوویتس شنبه آینده وارد تهران خواهد شد. |