روزنامه نیویورک تایمز در یادداشتی تحت عنوان "گوشی را بردارید، ایران زنگ می زند"، مقامات تهران و واشنگتن را به مذاکره و صلح دعوت کرد.
نیکولاس کریستوف در روزنامه "نیویورک تایمز" چاپ آمریکا نوشت: آنچه از سخنرانی 9 ژانویه جرج بوش استنباط شد این بود که او به جای روشن کردن وضعیت نظامیان آمریکا و متحدانش در عراق، به دنبال خط و نشان کشیدن برای ایران بود.
استاد سیاست بین الملل دانشگاه نیویورک افزود: ما می توانستیم راه دیگری مقابل ایران در پیش بگیریم زیرا در سال 2003 میلادی و بعد از ورود به عراق، ایران پیامی سری برای آمریکا فرستاد و برای دستگیری تروریست ها، ثبات بخشیدن به عراق، پایان دادن به مساله هسته ای، اتمام حمایت نظامی از حزب الله لبنان و حماس در فلسطین و تعدیل سیاستش مقابل اسراییل قول مساعد داد و در عوض خواستار لغو تحریم های آمریکا و عدم حمایت آنها از مجاهدین خلق شده بود که خواسته های سنگین و غیر قابل تحققی نبود.
کرستوف تصریح کرد: تنی چند از منابع رسمی در کاخ سفید نیز دریافت پیشنهاد ایران از سوی آمریکا را تایید کرده اند و حتی خبر سرزنش سفیر وقت سوییس را به خاطر ارائه این بسته به کاخ سفید را واقعی خوانده اند.
وی افزود: از موقعیت فعلی برداشت می شود که بوش خواستار جنگ رودررو با ایران نیست و هدف واقعی او وارد آوردن فشار به این کشور به منظور محدود کردن نفوذ ایرانی ها در منطقه و آسوده کردن همسایه های خاورمیانه ای این کشور است.
در ادامه یادداشت نیویورک تایمز آمده است: با دخالت هایی که آمریکا در سال 1953 میلادی در ایران انجام داد و در سال 1964 میلادی نیز دامنه نفوذ خود را در این کشور بدون در نظر گرفتن حساسیت های مردم آن افزایش داد، رهبری آیت الله خمینی منجر به پیروزی انقلاب شد زیرا ایرانیان از آمریکایی ها متنفر شده بودند و هم اکنون بوش نیز ظاهرا قصد پیروی از سنت قدیم روسای جمهور اسبق آمریکا را در ذهن می پروراند و با وارد آوردن فشار بی منطق، قصد پیروز ساختن جنبش های تندرو در این کشور را دارد.
این محقق و استاد دانشگاه آمریکا تایید کرد: در صورتی که با ایران و ایرانیان رفتار معقول و دیپلماتیک شود، آنها بهترین حامی آمریکا خواهند بود و همانطور که شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل بارها گفته، اگر دستور حمله به ایران از سوی کاخ سفید صادر شود، آنگاه تمایل مردم به صلح و گفت و گو با آمریکا از بین خواهد رفت.
وی افزود: متاسفانه هیچگونه امیدواری نسبت به موفقیت برنامه بوش در عراق وجود ندارد و اگر ایران را بیشتر تحت فشار قرار دهیم، آنگاه دولت احمدی نژاد موفقیت بیشتری کسب خواهد کرد.
کریستوف در ادامه نوشت: متاسفانه آقایان بوش و احمدی نژاد هر دو از رویارویی ایران و آمریکا بهره می برند زیرا به استناد این رویارویی؛ بوش ضعف های اقتصادی موجود در آمریکا را تقصیر جنگ فعلی می داند و احمدی نژاد آن را به گردن دولت های قبل و تحریم های 27 ساله می اندازد، اما واقعیت اینجاست که مردم دو کشور میل به برقراری رابطه دارند.
وی با اشاره به این موضوع که باید قدر فرصت های پیش آمده را دانست، افزود: ایران تا به حال بارها برای برقراری رابطه دیپلماتیک با آمریکا اعلام آمادگی کرده و حسن نیت لازم را حداقل در اولین قدم نشان داده است. پس به مقامات آمریکا بگوییم که "ایران زنگ می زند، گوشی را بردارید!"