گزارش اومانیته:آیا ایران هدف بعدی است؟

 

طرح حمله به تأسیسات هسته ای ایران، به عنوان یکی از امیدهای نامعقول دولت امریکا در تضعیف حکومت ایران، هنوز در کشوهای دفاتر پنتاگون قرار دارد.

آیا در پایان این ماه شاهد مداخلات نظامی جدیدی از سوی امریکا در خاورمیانه خواهیم بود؟ اکنون وقت آن رسیده که اعضای دائم شورای امنیت و آلمان تصمیم بگیرند که آیا اعمال تحریم و تنبیه در دستور کارشان قرار دارد؟ و اگر قرار دارد، ماهیت این تحریم ها چگونه خواهد بود؟

اهداف نظامی در نقشه های پنتاگون مشخص و طرح های بمباران تنظیم شده اند. تأسیسات هسته ای ایران آنقدر در سطح این کشور پراکنده هستند که بعید به نظر می رسد مداخلات نظامی به نابودی تمامی آنها و دست یافتن به یک موفقیت کامل منجر شود. ازنظر اقتصادی، نابودی زیرساخت های ایران و مقابله به مثل دولت تهران می تواند منجر به توقف تولید نفت ازسوی دومین تولیدکننده اوپک و پنجمین تولیدکننده گاز طبیعی در جهان شود. چه کسی حاضر است برای هر بشکه نفت 100 دلار پرداخت کند و از این مسأله خشنود باشد؟ توقف صادرات ایران و بسته شدن تنگه هرمز یک بحران اقتصادی جهانی را رقم خواهد زد.

ازنظر سیاسی، هرگونه تهاجمی به خاک ایران موجب خواهد شد که 70 میلیون نفر با احمدی نژاد و سیاست اصولگرا و خطرناک او هم راستا شوند و حتی با پروژه امریکا مبنی بر سرنگونی حکومت اسلامی نیز به مخالفت برخیزند. سناریو کاملاً مشخص است: در نظر اسراییل و ایالات متحده، نابودی جنوب لبنان و تضعیف قوای حزب الله می تواند منجر به تقویت دولت لبنان و متحدان امریکا شود. نتایج این سناریو نیز کاملاً مشخص است، ولی هنوز مطمئن نیستیم که این مسأله برای واشنگتن عبرت آموز بوده است یا خیر.

عواقب یک حمله نظامی به واقع فاجعه بار خواهند بود. مقامات عالی رتبه امریکایی یکبار خاطرنشان کردند که احتمال وقوع پیامدهای ناگوار برای امنیت منطقه و برای نیروهای امریکایی در عراق بسیار بالاست.

سخنگوی کاخ سفید این بیانات را رد کرد. وی اظهار داشت: "اینها صرفاً بیانات سیاست گونه ای هستند که قبل از انتخابات ایراد شده بودند."

درعین حال می بینیم که مشاوران رییس جمهور مجدداً به ایراد سخنان تند روی آورده اند. در شماره این هفته مجله ویکلی استاندارد آمده است که ویلیام کریستول، یکی از نومحافظه کاران و نظریه پردازان پروژه "قرن جدید امریکا" [پناک]، از اردوگاه نوکان ها گلایه کرده است. او می گوید که کاخ سفید نسبت به ایران، کره شمالی، ... و تمامی کشورهایی که برای ایالات متحده به مثابه تهدید هستند، بسیار با مدارا رفتار کرده و هیچ قاطعیتی از خود نشان نداده است.

منبع: اومانیته، 22 اوت 2006

مترجم: علی جواهرفروش