گفتگوی بی بی سی با سفیر آمریکا در آژانس بین المللی هسته ای

بیزبلاگر: آنچه در پی می آید بی تردید نگاهی ظالمانه به ایران و سرشار از دروغ به موضوع هسته ایست! اما متاسفانه نگاه آنهاست. بهتر است بدانیم در مورد ما چه تبلیغ می کنند. و سعی دارند قطار حوادث را به کدام چهارراه هدایت کنند!

در حالیکه سفیر ایالات متحده آمریکا، در آژانس بین المللی انرژی اتمی سخن از احتمال تحریم ایران می زند وزرای خارجه اتحادیه اروپا می گویند زمان تحریم ایران فرا نرسیده است گرگوری شولته، سفیر ایالات متحده آمریکا، در آژانس بین المللی انرژی اتمی در گفتگو با بخش فارسی بی بی سی، منکر وجود اختلاف نظر بین دولت آمریکا و متحدان اروپایی اش در خصوص چگونگی برخورد با موضوع ادامه تحقیقات اتمی ایران شده است. آقای شولته گفت که ایران درصورت عدم تمکین و تعلیق برنامه غنی سازی اورانیوم، مسیر انزوا و تحریم را طی خواهد کرد. با توجه به ادامه اختلاف نظرها میان امریکا از یک سو و اتحادیه اروپا و روسیه وچین از سوی دیگر، درباره شیوه ادامه مذاکرات باایران، آیا دولت آمریکا ، در اصرار برتحریم ایران در جایگاه اقلیت قرار ندارد؟ آمریکا و اروپا در این مورد دارند با هم پیش می روند و با هم مشاوره نزدیک دارند. من فکر می کنم که آقای سولانا می خواهد برخی ابهامات را در خصوص پاسخ ایرانیها برطرف کند. اما اروپا به همان نتیجه ای رسیده که ما رسیده ایم. و آن این است که ایران حاضر نیست فعامیتهای مربوط به غنی سازی اورانیوم را معلق کند. این بدان معناست که شورای امنیت باید دخالت کند و اروئا هم با این موافق است. اگر ایران فعالیتهای خود را به حالت تعلیق در آورد ما هم همه توافق کرده ایم که پیگیری این موضوع را در شورای امنیت معلق کنیم. این به تصمیم ایران بستگی دارد. ماهیت اقدامات ایران و خودداری آن کشور از همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی سبب آن شده که محمد البرادعی در گزارش خود بگوید که نمی تواند صلح آمیز بودن برنامه تحقیقات اتمی ایران را تضمین کند. اما دولت ایران می گوید، به دنبال تولید برق از طریق تاسیس نیروگاههای هسته ای است وبدون غنی سازی اورانیوم هم نمی توان سوخت نیروگاه ها را تامین کرد. ما قویا از استفاده صلح آمیز از نیروی هسته ای حمایت می کنیم از جمله توسط ایران. حتی پیشنهادی که به ایران ارائه شده نه تنها بر این حق ایران تاکید دارد بلکه به ایران کمک می کند که از تکنولوژی اتمی برخوردار شود. مشکل ما این است که آقای برادعی نمی تواند از صلح آمیز بودن تحقیقات ایران مطمئن شود و فعالیتهای ایران هم برای یک برنامه صرفا غیر نظامی لازم نیستند. آنها می گویند برای تولید برق نیاز به غنی سازی اورانیوم دارند اما ایران حتی یک نیروگاه هسته ای هنوز ندارد و نیروگاهی را که روسیه دارد می سازد سوخت اتمی مورد نیازش توسط خود روسیه تامین خواهد شد. دولت آمریکا ، ازاعمال تحریم های اقتصادی به صورت مقطعی و روبه گسترش صحبت کرده ، آیا می توانید جزییات بیشتری درباره تحریمهای مورد نظر امریکا ارایه دهید؟ این چیزی نیست که ما اینجا در وین در خصوص آن بحث کنیم. در این باره در نیو یورک و در میان پایتختهای اروپایی و آمریکا صحبت خواهد شد. ولی چیزی که به نظر من واضح است این است که ایران خود را بیش از پیش در انزوا و تحت تحریم خواهد دید و بعدا در خواهد یافت که به آن چیزی که می خواهد نمی رسد. ایران کشور بزرگی است با مردمانی بزرگ. کشوری شایسته احترام است و لیاقت آن را دارد که یکی از بازیگران اصلی صحنه بیت المللی باشد. اما ایران از طریق اقداماتش احترام بین المللی خود را از دست می دهد و به انزوا کشیده می شود. من فکر می کنم این چیزی نیست که مردم ایران خواستار آن باشند. اما دولت امریکا اصرار دارد، که به ایران نباید اجازه داد /اراده شورای امنیت را نادیده بگیرد و علیرغم آن مجازات یا تحریم نشود. درایران سئوال می کنند مگر همه کسانی که تاکنون اراده شورای امنیت را زیر پا گذاشته اند مجازات شده اند؟مثلا سئوال می شود که آیا امریکا به دنبال تحریم اسراییل برای نقض قطعنامه های شورای امنیت هم هست، یا اینکه در مورد ایران معیارهای دوگانه ای وجود دارد؟ این فقط موضع دولت مریکا نیست بلکه موضع مشترک دولتهای اروپایی چین روسیه و دیگر اعضای شورای امنیت نیز هست. شورای امنیت در خصوص مواردی که به صلح و امنیت بین المللی مربوط می شود از قدرتهای الزام آور برخوردار است و برنامه اتمی ایران هم مشخصا بر صلح و ثبات بین المللی تاثیر گذار است. اتفاقا نگرانترین کشورها در خصوص برنامه های ایران نه آمریکا و اروپا بلکه کشورهای منطقه ایران هستند. مقامات دولتهای همان منطقه گفته اند که از اهداف اتمی ایران و عواقب آن نگرانند. ما باید برای متوقف کردن این برنامه خطرناک همکاری کنیم. ایران می گوید، به موجب ماده چهارم معاهده تکثیر سلاح های هسته ای از حق دریافت تکنولوژی هسته ای برخوردار است، اما در طول 25 سال گذشته، از این حق قراردادی خود به دلیل فشارهای امریکا محروم بوده. امریکا چه تضمینی می دهد که با رفع تحریم های یکجانبه موجود و برطرف کردن فشارهای سیاسی برایران، اجازه دهد که آن کشور درچارچوب معاهده ان پی تی ، از تکنولوژی روز برخوردار شود؟ رهبران سیاسی ایران در مورد حقوق آن کشور بموجب معاهده عدم گسترش سلاحهای هسته ای خوب بلدند صحبت کنند اما فراموش می کنند که در خصوص تعهداتشان حرف بزنند و فراموش میکنند که باید به این تعهدات عملا پایبند باشند. معاهده عدم گسترش سلاحهای هسته ای هم قطعا به آنها این اجازه را نمی دهد که تحت پوشش یک برنامه صلح آمیز فعالیتهای نظامی انجام دهند. این دقیقا چیزی است که کشورهای جهان از آن نگرانند. اگر ایران تصمیم بگیرد که از تلاش برای دستیابی به سلاحهای اتمی دست بکشد و اگر فعالیتهای مربوط به غنی سازی اورانیوم را معلق کند و بپذیرد که بر اساس پیشنهادهای غرب به مذاکره بنشیند می بیند که این مجموعه پیشنهادها به ایران امکان همکاری با روسیه را برای غنی سازی اورانیوم در آن کشور می دهد و امکان همکاری را در تولید رئاکتورهای مدرن آب سبک میدهد و همچنین غرب را متعهد می کند که سوخت اتمی مورد نیاز ایران را به آن کشور ارائه دهد. اگر ایران واقعا توان هسته ای را فقط برای مقاصد صلح آمیز می خواهد این مجموعه پیشنهادها امکانات بسیار خوبی به آنها می دهد